Pada tahun 2020 lepas, sekumpulan ahli astronomer di European Southern Observatory (ESO) telah mengumumkan penemuan sebuah lohong hitam paling dekat dengan Bumi di dalam sebuah sistem bintang HR 6819. Jaraknya ialah lebih kurang 1000 tahun cahaya je.
Namun saintis-saintis lain tidak begitu yakin dengan penemuan ini. Setelah kajian baru dibuat oleh sekumpulan saintis lain dari pelbagai negara, yang diketuai oleh penyelidik Abigail Frost dari KU Leuven di Belgium, mereka telah menidakkan kewujudan lohong hitam ini.
Aiseyman…
Jadi, apa sebenarnya bendalah tu?
Di dalam penyelidikan asal yang diterbit pada 2020 tu, yang ditulis oleh penyelidik ESO, ahli astronomer Thomas Rivinus menyatakan sistem bintang HR 6819 tu ialah sebuah sistem kembar tiga. Sebuah bintang mengorbit pada jarak yang dekat dengan sebuah lohong hitam, manakala sebuah lagi bintang mengorbit pada jarak yang lebih jauh.
Namun kajian terbaru pada tahun 2020 oleh Julai Bodensteiner, felo ESO, mengemukakan pandangan baru bahawa sistem bintang ini berkemungkinan juga boleh wujud dengan hanya 2 buah bintang sahaja, di mana sebuah bintang menyedut dan menyerap jisim bintang pasangannya!
Fenomena ini juga dikenali sebagai stellar vampirism atau bintang pontianak
(Kalau nak translate kepada kepontianakan bintang, mau aku kena kecam.. haha)
Kajian asal oleh Rivinus menggunakan teleskop yang agak kecil, namun pasukan baru menggunakan teleskop ESO, Very Large Telescope (VLT) dan Very Large Telescope Interferometer (VLTI), 2 buah teleskop berkuasa tinggi yang berada di Chile dan mampu mengumpul data dan menghasilkan imej yang jauh lebih jelas.
Hasilnya, suasana di dalam sistem HR 6819 itu jelas menunjukkan hanya 2 buah bintang yang berada di dalam orbit yang amat-amat kecil dan padat. Tiada lohong hitam!
Aiseyman…
Menurut Bodensteiner, pentafsiran terbaik yang mereka boleh kemukakan setakat ini ialah kebetulan cerapan yang dilakukan pada ketika ini sama momennya ketika salah satu daripada bintang di dalam sistem ini sedang menyedut sebahagian daripada lapisan bintang pasangannya!
Menurut Frost pula, merakam ketika saat fenomena pontianak atau sedut-menyedut ini berlaku amat sukar dan ia berlaku dalam hanya beberapa ketika sahaja. Ini menjadikan penemuan kejadian yang berlaku di HR 6819 ini sungguh mengujakan kerana kejadian ini menjadikan ia calon kajian yang paling sempurna untuk kajian bagaimana fenomena pontianak ini memberi kesan kepada evolusi bintang-bintang berjisim besar, selain daripada kesan seperti gelombang graviti dan juga letupan supernova.
Kisah di atas menunjukkan bahawa penemuan baru di alam semesta sentiasa berlaku dari hari ke hari. Maka tidak hairanlah, jika teori yang kita baca di dalam buku sains 10-15 tahun akan berubah hasil penemuan dan kajian terbaru masa kini.
Let our minds open up to infinite possibilities
